การอ่านนิยายและเรื่องสั้น
อย่าสู้กับมะเร็งเพียงคนเดียว
ผู้แต่ง: ipalidar
เนื้อเรื่อง
ในวันนี้ฉันได้เป็นนักศึกษาพยาบาลตัวเล็กๆ
ฉันได้ฝึกงานที่โรงพยาบาลมะเร็งแห่งหนึ่ง
ทุกๆวันฉันต้องได้พบแต่คนไข้ที่เป็นโรคมะเร็ง
ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองไหม
แต่แววตาทุกคนดูไร้ความหวัง
พวกเขาน่าสงสารนะ
ทุกคนต้องทนทรมานกับความเจ็บปวดที่ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น
ทุกๆวันจะมีคนไข้มารักษาด้วยคีโมและยาเคมีบำบัด
ถึงแม้ว่ามันอาจจะช่วยในการรักษาโรคร้าย
แต่มันก็ช่างทรมานเหลือเกิน
ต้องทนทรมานจากผลข้างเคียงของยา
คนไข้ทุกๆคนต่างก็มีร่างกายที่ซูบผอม
ในขณะที่บางคนก็มีหน้าตาที่สดชื่นแจ่มใส
มองเผินๆก็เหมือนคนที่แข็งแรงดี แต่ใครจะรู้ว่าเค้ากำลังเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
มันน่าหดหู่ใจนะ
แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีหลงเหลืออยู่
คุณตาคนนั้นเป็นคนไข้เตียงหนึ่ง
เป็นเตียงที่อยู่ใกล้กับเคาน์เตอร์พยาบาล
เตียงที่จัดให้อยู่ใกล้กับเคาน์เตอร์มักเป็นคนไข้ที่อาการหนักมาก
ในวันแรกที่ฉันเห็นคุณตา
คุณตามีร่างกายที่ซูบผอม
มีรอยเส้นสำหรับฉายรังสีที่แพทย์ขีดไว้บริเวณศีรษะ
คุณตานอนอยู่บนเตียงคนเดียว
ฉัพยายามมองหาญาติของคุณตา
แต่ก็ไม่มีใครเลย...
ตอนนั้นฉันคิดในใจวนไปวนมาว่า
ทำไมลูกหลานถึงปล่อยคุณตาไว้คนเดียวแบบนี้ ทำไมถึงไม่มาดูแล
ทำไมปล่อยคุณตาไว้ตามลำพัง ทุกสิ่งที่ฉันคิดต่างเป็นไปในทางที่ลบหมดเลย
แต่ในวันต่อมา
ฉันเห็นคุณยายยืนอยู่ข้างๆเตียงของคุณตา
คงจะเป็นแฟนแกล่ะมั้ง..
ในวันนั้นพี่พยาบาลได้มาทำแผลให้คุณตา
คุณตาเป็นแผลกดทับที่บริเวณสะโพกเนื่องจากการนอนติดเตียงเป็นเวลานานๆ
ในตอนที่พี่พยาบาลทำแผลให้คุณตา
คุณตาร้องด้วยความเจ็บปวด
แต่ข้างกันนั้นเองก็มีมือของคุณยายที่กุมมือปลอบคุณตาอยู่
จะเสร็จแล้วคับๆ...
เสียงของคุณยายพูดซ้ำๆตลอดเวลาที่คุณตาร้อง
ไม่มีใครควรสู้กับมะเร็งเพียงคนเดียว
ฉันและเพื่อนๆต่างหันไปยิ้มให้กัน
มันเป็นภาพที่น่ารักมาก
หลังจากนั้นพวกเราทุกคนต่างก็แยกย้ายไปดูแลเคสของตัวเอง
บ่ายสอง...
ซึ่งเป็นเวลาที่พวกเราทุกคนต้องช่วยกันวัดสัญญาณชีพให้คนไข้
ไม่ปกติแล้ว...
ชีพจรเต้นเร็วมาก
ความดันก็ไม่ปกติ
สังเกตได้ว่าคุณตาหายใจหอบเหนื่อยและอ่อนเพลียมาก
เมื่อวานคุณตาดูสดชื่นกว่านี้...
เพื่อนรีบเรียกอาจารย์ให้มาดู
ในขณะที่เพื่อนและอาจารย์กำลังวัดสัญญาณชีพคุณตาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
ฉันก็เหลือบไปมองคุณยาย
คุณยายกุมมือคุณตาไว้ตลอดเวลา
ปากก็บอกคุณตาซ้ำไปซ้ำมาว่า
ไม่เป็นไรแล้วคับๆ...
พูดวนไปวนมาพร้อมกับลูบมือคุณตาเบาๆ
แววตาของคุณยายที่มองคุณตาเหมือนอยากจะบอกกับคุณตาว่า
ฉันอยู่ตรงนี้นะ..
ฉันยังอยู่ข้างๆเธอนะ..
ฉันยืนมองภาพนั้นด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก
ฉันอยากร้องไห้มาก
แต่ก็ต้องอดทนไว้
น้ำตาจะไหลแล้ว..
อดทนๆๆอย่าร้องๆๆ
บอกตัวเองซ้ำๆอยู่ในใจ
ขณะนั้นเองพี่พยาบาลก็รีบเอาออกซิเจนมาให้คุณตา
เฮ้อออออออออ
ผ่านมันไปได้แล้ว
สู้กับมันนะคะคุณตา
คนที่ดูแลคนป่วยอย่าอ่อนแอให้เค้าเห็น
เพราะเขาต้องมีกำลังใจที่ดีในการสู้กับโรคร้าย
สุดท้ายแล้วโลกก็ยังคงหมุนต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
จากเรื่องสั้นที่ได้อ่าน
เป็นเรื่องราวนักศึกษาพยาบาลที่ฝึกงานอยู่ที่โรงพยาบาลมะเร็งแห่งหนึ่ง
ต้องเจอกับคนป่วยที่เป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้ายและต้องทนเจ็บปวดกับโรคนี้
จนทำให้รู้สึกสิ้นหวังแต่มีคุณตาคนหนึ่งเป็นคนไข้อาการหนัก
เขามีกำลังใจที่ดีทำให้ผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดไปได้
ทัศนคติของผู้อ่านต่อเรื่องนี้
จากเรื่องสั้นที่ได้อ่านทำให้รู้ว่าชีวิตของคนที่ป่วยนั้นต้องทนเจ็บปวดกับโรคร้าย
แต่ถ้าเขามีกำลังใจที่ดีก็จะผ่านมันไปได้ และกำลังใจนั้นสำคัญที่สุดสำหรับคนป่วย
ข้อคิดที่ได้จากการอ่าน
คนที่ดูแลคนป่วยอย่าอ่อนแอให้เค้าเห็นเพราะเขาต้องมีกำลังใจที่ดีในการสู้กับโรคร้าย
ฉากที่ประทับใจ
คุณยายกุมมือคุณตาไว้ตลอดเวลา
ปากก็บอกคุณตาซ้ำไปซ้ำมาว่า
ไม่เป็นไรแล้วคับๆ...
พูดวนไปวนมาพร้อมกับลูบมือคุณตาเบาๆ
แววตาของคุณยายที่มองคุณตาเหมือนอยากจะบอกกับคุณตาว่า
ฉันอยู่ตรงนี้นะ..
ฉันยังอยู่ข้างๆเธอนะ..
โดย
นางสาว
จุฑารัตน์ เบ็ญโส๊ะ
รหัสนิสิต 611071478
คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ
วิชาเอกเศรษฐศาสตร์
บทความเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจ เป็นบทความที่ทำให้เราได้เข้าใจ รับรู้ถึงความรู้สึกของผู้ป่วยมากขึ้น จากในเรื่องที่คุณยายป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย ที่โอกาสจะหายได้มีน้อยมาก ๆ ต้องทนทุกข์ทรมาน ต้องการกำลังใจจากคนรอบข้าง ไม่ปล่อยให้เขาต้องรู้สึกอ้างว้าง อย่างน้อยการได้มีคนให้กำลังใจ หรือคอยอยู่เคียงข้างในช่วงเวลาแบบนี้มันก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ส่วนหนึ่งอยู่ได้เพราะกำลังใจ
ตอบลบจากการที่ฉันได้อ่านบทความนี้ แค่ฉันได้อ่านหัวข้อเรื่อง ฉันก็รู้สึกได้ว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก เพราะในหลายๆคนที่เกิดโรคร้ายเหล่านี้ต่างต้องการกำลังใจทั้งนั้น ซึ่งฉันชื่นชอบคุณยายมากที่ท่านที่คอยให้กำลังใจคุณตาอยู่เสมอ ไม่เคยทิ้งคุณตาไปไหนถึฃแม้คุณตาจะเจ็บจะปวดเท่าไร ยายก็ยังอยู่ข้างๆเสมอ
ตอบลบเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คนรอบข้างของผู้ที่ป่วยด้วยโรคร้ายต้องทนทรมานเห็นคนที่รักต้องเจ็บปวดเเต่ไม่ใช่เเค่คนที่เป็นโรคเจ็บปวดคนเดียวคนรอบข้างก็ต้องทำใจเเละให้กำลังใจผู้ปวดอยู่เสมอ
ตอบลบความรักของคนรอบข้างนั้นจะเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยมีเเรงที่จะสู้กับโรคร้ายได้
จากที่อ่านเรื่องนี้แล้ว มีความรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าสนใจมาก ดูจากชื่อเรื่องแล้วทำให้มีความสนใจมากขึ้ง เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีความรู้สึกและข้อคิดว่า ไม่ว่าเราจะเจอปัญหาอะไรหรือเจอโรคร้ายยังไงสิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจ รอยยิ้มจากคนที่อยู่ข้างๆเรา และทำให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้สู้อยู่คนเดียว
ตอบลบสำหรับตัวฉัน บทความนี้มีความน่าสนใจเพราะเรื่องโรคภัยไข้เจ็บแบบนี้เป็นเรื่องกล้ตัวที่จะเกิดขึ้นได้กับทุกคนแต่สิ่งสำคัญที่สุดคือกำลังใจ ความรักของคนรอบข้างเป็นเรื่องสำคัญที่สุดเพราะเราไม่ได้อยู่อย่างลำพังแน่นอน
ตอบลบ06:17
ตอบลบผู้สรุปนวนิยายเรื่องนี้ อธิบายเนื้อหา เรื่องย่อ แก่นเรื่อง ตัวละคร ฉาก บทสนทนา และคุณค่าของเรื่อง ซึ่งทำให้ผู้อ่านเห็นภาพของเรื่องได้อย่างชัดเจน เข้าใจง่าย และเป็นนวนิยายที่ให้ข้อคิดว่าโรคภัยไข้เจ็บเกิดขึ้นได้กับทุกคน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจ
ผู้แสดงความคิดเห็น นายยศภัทร เกลี้ยงกลม
รหัสนิสิต 601031044
ผู้สรุปได้สรุปนวนิยายเล่มนี้ได้ชัดเจน มีเรื่องย่อ แก่นเรื่อง ตัวละคร ฉาก บทสนทนา และคุณค่าของเรื่อง ซึ่งทำให้ผู้อ่านเห็นภาพของเรื่องได้อย่างชัดเจน เข้าใจง่ายโดยไม่ต้องไปอ่านเรื่องเต็มทั้งหมดนวนิยายเรื่องสามารถให้ข้อคิดและคติเตือนใจที่ดี
ตอบลบผู้แสดงความคิดเห็น นาย ปัณณวิชญ์ สงนวล รหัสนิสิต 601031030 วิชาเอกการวัดและประเมินทางการศึกษา
ตอบลบจากเรื่องมีการเล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยผู้ป่วย ผู้สรุปได้สรุปได้อย่างเห็นภาพชัดเจน มีละเอียด และสอดแทรกข้อคิดที่ดีให้แก่ผู้อ่านนั่นก็คือกำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆสำหรับผู้ป่วย
นางสาวสุนิสา จันทร์น้อย 601031224 กศ.บ.คณิตศาสตร์
เมื่อได้อ่านนวนิยายเล่มนี้เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจอ่านแล้วทำให้รู้สึกว่าการที่ผู้ป่วยคนหนึ่งที่ชีวิตต้องเจอกับโรคร้ายสิ่งที่เขาต้องการคือกำลังใจเพราะกำลังใจถือเป็นเรื่องที่สำหรับ นอกจากได้รับความรู้แล้วยังได้รับข้อคิดที่สามารถนำมาปรับใช้ในการเนินชีวิตได้อีกด้วย
ตอบลบน.ส ปวิตรา สมาธิ
รหัสนิสิต 601031029
วิชาเอกการวัดและประเมินทางการศึกษา
เมื่อได้อ่านเรื่องนี้ก็รู้สึกว่าผู้ที่กำลังเจอกับโรคร้ายนั้น ต้องการกำลังใจเป็นอย่างมากที่จะต่อสู้กับมัน และได้รับความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็งอีกด้วย
ตอบลบจากการได้อ่านเรื่องนี้ทำให้รู้สึกว่าผู้ที่กำลังเจอกับโรคร้ายนั้น เขารู้สึกแย่ขนาดไหน เราควรให้กำลังใจเขาสู้กับมันไป และนอกจากนี้ก็ยังได้รับความรู้เรื่องมะเร็งอีกด้วย
ตอบลบ
ตอบลบการเล่าสรุปเข้าใจง่าย และครบถ้วน เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ ผู้วิเคราะห์เข้าใจถึงสิ่งที่ผู้เขียนต้องการสื่อได้ดี
นายซอฟวัน อาแวหลง รหัสนิสิต611071266 เอกการตลาด
นวนิยายเล่มนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างมากจากที่ผมได้ดูคือได้เห็นความชัดเจน มีเรื่องย่อ แก่นเรื่อง ตัวละคร ฉาก บทสนทนา และคุณค่าของเรื่อง ซึ่งทำให้ผู้อ่านเห็นภาพของเรื่องได้อย่างชัดเจน เข้าใจง่ายโดยไม่ต้องไปอ่านเรื่องเต็มทั้งหมดนวนิยายเรื่องสามารถให้ข้อคิดและคติเตือนใจที่ดีต่อ
ตอบลบผู้อ่าน
นายมูซา หลังปูเต๊ะ รหัสนิสิต601031207 วิชาเอกคณิตศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์
จากที่ได้อ่านเรื่องนี้ประทับใจในตัวคุณตาและคุณยายมาก ที่คอยให้กำลังใจกัน ช่วยเหลือกันตอนลำบาก และทำให้คุณตาต่อสู้กับสิ่งร้ายๆได้
ตอบลบน.ส ฮูสนา ศิริโกศล
611071573
คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ
วิชาเอกเศรษฐศาสตร์
เรื่องนี้ทำให้เรารู้ถึงเรื่องของโรคมะเร็งเป็นอย่าไร และทำให้รู้สึกถึงคนที่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังจะเจอกับโรค เขาต้องการกำลังใจมาก และเขากำลังรู้สึกแย่ที่ต้องเจอกับโรคนี้ นางสาวเอมวิกา เหล็มแล๊ะ
ตอบลบ611031571. สาขาวิชาทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา
จากการที่ได้อ่านทำให้เรารับรู้ได้เลยว่าการที่ต้องต่อสู้กับโรคร้ายต่างๆ สิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยคือกำลังใจจากลูกหลาน จากคนรอบข้างให้สามารถต่อสู้ต่อไปได้
ตอบลบนายชยุตม์ ไกรเทพ รหัสนิสิต 611031497 คณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา
บทความเรื่องนี้น่าสนใจมาก สรุปได้ดีมีความเข้าใจง่าย ทำให้ดิฉันได้มองเห็นถึงอีกมุมนึงของพยาบาล อ่านแล้วรู้สึกอินและมีอารมณ์ร่วมกับเนื้อเรื่อง ได้เห็นถึงความรักของคุณยายที่มีต่อคุณตา ได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดและความน่าสงสารของผู้ป่วยมะเร็ง ทำให้ดิฉันต้องหันกลับมาดูแลตัวเอง เพราะไม่อยากเป็นเหมือนในบทความ
ตอบลบน.ส.วชิราภา บุญเติม รหัสนิสิต 611071089
คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ วิชาเอกการบัญชี